Lieve ,

Ik hoop dat het goed met je gaat? And that life has been treating you kindly?

Met mij gaat het goed. De lente is officieel begonnen, de kinderen zijn blij en ik krijg veel positieve energie van de nieuwe projecten waar Dinand en ik aan werken in Nederland en hier bij ons thuis op Ibiza. Na 2,5 jaar hier te hebben gewoond, zijn we eindelijk bezig met ons moestuinproject, hoera! Ik zal binnenkort meer delen en laten zien.

Qua schrijven liep ik deze week een beetje vast, dus ik dacht: ik probeer eens iets anders dan normaal. In plaats dus van een lange brief met één thema, heb ik een aantal van mijn persoonlijke momenten en gedachten van de afgelopen week gebundeld om met je te delen. Ik hoop dat je het leuk vindt. Let me know? 

Zoals altijd heb ik mijn favoriete nieuwe stukjes inspiratie gedeeld. Op het gebied van boeken en films heb ik een paar juweeltjes van tips voor je - al zeg ik het zelf. En ik ben er eindelijk aan toegekomen om te schrijven over de hype die period underwear heet. 

Ik ben zo benieuwd of jij ook mijn mening deelt.

Oke, pak je kopje thee of koffie. Scroll naar beneden en veel leesplezier!

Love,

Lucy

Dear you,

Hoe gaat het met je?

Met mij gaat het goed. Dinand is weer in Nederland aan het werk en de kinderen zijn begonnen aan hun paasvakantie.

Het is ochtend hier en ik zit op de bank, met een kopje koffie en mijn laptop voor me. Ik probeerde de laatste dagen woorden in te tikken om aan jou te schrijven, maar ik bevind mij in een klein dipje wat schrijven betreft. Ik geef me eraan over hoor. Sommige weken komen de woorden gemakkelijk en soms, zoals nu, komen ze minder soepel uit mijn pen.

Er is zoveel gaande in de wereld en meer dan ooit ben ik ermee bezig. Alles wat ik zie en voel heeft onvermijdelijk een effect op me. Hoe zou het niet kunnen?! Don’t worry, ik laat me er niet door opslokken, maar ik sta wel dagelijks bij stil. Meerdere keren per dag zelfs.

Ondanks alle leed draait de wereld gewoon door en ik weet dat ik het no way in mijn eentje kan veranderen. Dus ik probeer gewoon de beste versie van mijzelf te zijn en om in verbinding te blijven met mooie, gelijkgestemden zoals jullie.

Ik was eerst begonnen aan een idee om een letter te schrijven over oordelen. De afgelopen maanden heb ik met veel van mijn oordelen geworsteld en ik heb ook een aantal behoorlijk intense gesprekken gevoerd met mensen online. Maar toen drong de potentiële ironie van het schrijven van een stuk over oordelen tot me door en ik voelde me erg moe bij het idee om nog een mening de wereld in te slingeren.

Dus in plaats daarvan, dacht ik, ik hou het wat lichter deze keer, met een paar van de momenten en gedachtes die ik heb gehad in de laatste twee weken in plaats van een full blown letter. Wat denk je? Goed? Ok, here we go.

Note #1

Het beetje inspiratie dat me aan het denken zette om over oordelen te schrijven, kreeg ik toen ik vorige week tijdens de rit naar school luisterde naar een interview met journalist en schrijver Jon Ronson. Hij zei: “Als de geest vol is van oordelen, is er geen ruimte voor nieuwsgierigheid." Het resoneerde bij mij als een reminder om open, flexibel en nieuwsgierig te blijven, in tegenstelling tot gesloten zijn en bij voorbaat overtuigd.

De boodschap doet me denken aan de wijsheid van wijlen boeddhistische monnik Björn Natthiko Lindeblad, wiens beroemde mantra luidde ‘I may be wrong’. Ik denk dat het een onderschatte superkracht is om te kunnen luisteren naar anderen en andere perspectieven en tegelijkertijd met een verzachtende blik naar onze eigen ideeën te kijken. Zeker als we geloven in het belang van verbinden. Daarom houd ik dit deze dagen net dat beetje extra in gedachten. Hetzelfde idee kun je volgens mij ook toepassen op aannames, want…

Note #2

De ontdekking van de sportievere kant van mezelf gaat door en ik moest lachen toen ik dacht dat mijn één, hooguit twee sportsessies per week ervoor zouden zorgen dat ik ineens een nieuwe mens was en me niet langer buiten adem zou voelen na snel traplopen. Ha! Think again... daarom moest ik erg lachen om deze Instagram-post. Herkenbaar?

Note #4

De reacties op mijn laatste letter over mijn gewonde innerlijke kind blijven maar komen. Dankjewel daarvoor. Ik voel me vereerd dat ik jullie verhalen mag lezen. Het blijkt dat het een kern rite of healing is waar zovelen van ons al mee bezig zijn of toe geroepen worden. Niet zozeer om het verleden te herstellen of te veranderen, maar om de toekomst met al ons potentieel te kunnen omarmen. Wat ik ook zo mooi en fijn vind aan het werk is dat het iets is waar je zonder hulp van buitenaf aan kunt beginnen als je dat wilt. Ik geniet van de simpele, mooie communie met mijn jongere zelf via visualisatie, schrijven en meditatie. Niet dat hulp niet nuttig kan zijn natuurlijk, maar als therapieën en externe hulp voor jou geen optie zijn, om welke reden dan ook, dan voelt het goed om te weten dat we al zoveel op eigen kracht en wijsheid kunnen onderzoeken en uitproberen.

Note #5

De beelden en verhalen uit Gaza en de Westelijke Jordaanoever blijven ons bereiken. Ook de verhalen van de gijzelaars. Hun lot hangt al meer dan 168 dagen aan een zijden draadje. Mijn hoop op een oplossing waarbij families worden herenigd en de Palestijnen eindelijk een waardige, onafhankelijke toekomst krijgen, vervaagt. Waar gaan we naartoe? Wat zal al dit pijn, geweld en onrecht betekenen voor de toekomst? Hoe kunnen we deze cyclus van lijden doorbreken? Eind november schreef ik hierover een bericht op Instagram. Mijn gedachten en wensen zijn niet veranderd. Je kunt het hier lezen als je het nog niet hebt gezien.

Note #6

Als je me al een tijdje volgt, dan weet je dat ik verliefd ben op Pinterest. Een van mijn favoriete dingen om te doen is om afbeeldingen en quotes te verzamelen voor al mijn kinderen en ze dan op te slaan op hun eigen privébord. Misschien zal ik op een dag alles uitprinten, of misschien stuur ik ze gewoon de link, maar in de tussentijd vind ik het leuk om dingen voor elk van hen te verzamelen. Mijn laatste save voor Leia was een prachtig stukje poëzie van de geweldige Dr. Jaiya John:

'Daughter. Spend your life Loving.
Not seeing Love.
Ocean need not seek water.'

Hoe mooi?

Note #7

So this is love... Dit jaar hebben Dinand en ik 20 jaar een relatie. Zoveel is gebeurd, maar de jaren zijn letterlijk voorbij gevlogen. Ik vind het fascinerend om te zien hoe onze liefde en vriendschap in de loop der jaren is gegroeid en ontwikkeld. Er waren (en blijven denk ik) ups en downs, maar we hebben allebei het gevoel dat we een nieuwe fase hebben bereikt waarin we ons nog dieper in ons samenzijn kunnen nestelen en bloeien. Ik denk dat het alles te maken heeft met samen ouder worden. We zijn bewuster en dankbaarder en ook nog meer met elkaar verbonden. Onze verhuizing naar dit eiland en een meer geïsoleerd bestaan heeft dit gevoel ook zeker versterkt. We zijn elkaars beste vriend, maar de romantiek is zeker niet dood. Het neemt zelfs, voor mijn gevoel, nog nieuwere, mooiere vormen aan.

Ok dear ones… ik moet gaan. De honden moeten uit en de kinderen moeten ontbijten! 

Of is het andersom? 😜

Ik wens jullie een heel fijne Pasen volgende week. Tot snel weer! 

P.S. Vond je deze Letter from Lucy leuk? Voel je dan vrij om hem door te sturen naar een vriend(in) waarvan je denkt dat die er ook van zou kunnen genieten. Zij kunnen zich hier ook aanmelden om deel uit te maken van onze little gang. De volgende editie is op zondag 7 april.

Deze zomer woon ik alweer drie jaar op Ibiza. Gek hoe snel de tijd voorbij is gevlogen! Ik hou van het weer hier, de natuur en de zachte energie in de lucht, maar het enige wat ik echt mis is een goede boekenwinkel. Daarom stond tijdens mijn recente reis naar Amsterdam een bezoek aan zo'n winkel op nummer één op mijn lijstje van dingen die ik moest doen. Hier zijn een paar van mijn aankopen:

1. Kapitalisme is Seksime door Doortje Smithuijsen 

Dit 'pamflet' was het eerste boek dat ik pakte om te lezen tijdens de komende paasvakantie. Het was de tekst op de achterkant die mijn aandacht trok:

‘Jonge vrouwen bevinden zich in een onmogelijke spagaat. Ze willen carrière maken, maar ook een gezin. Niet onzeker worden door influencers, maar zijn ook bang te laten aan botox te beginnen. Binnen het kapitalisme wordt de ongelijkheid tussen man en vrouw schaamteloos uitgebuit. Mannen werken standaard buitenshuis, vrouwen worden nog steeds gezien als 'natuurlijke' verzorgers. Ze leven in een wereld die rijker wordt aan wellness, maar steeds armer aan autonomie en onderlinge verbinding.'

Oh en het feit dat het wordt uitgegeven door Podium onder leiding van mijn briljante, fantastische vriendin Sladjana Labović is ook een groot pluspunt.

Ik ben benieuwd… to be continued.

2. LovingKindness door Sharon Salzberg

Ik bezocht de Nyingma Centrum Nederland en bladerde door hun boekenkast, met een strikte limiet voor mezelf om maar één nieuw boek te kopen. 😅

Dit prachtige boek koos ik uit vele mooie titels en ik ben er zo blij mee. Het is gebaseerd op eenvoudige boeddhistische leringen en wisdom stories uit verschillende tradities om uit te leggen hoe ieder van ons liefde, compassie, vreugde en gelijkmoedigheid kan cultiveren. Ik lees de Engelse versie, maar ik heb de Nederlandse versie voor je gevonden, 'Liefdevolle Vriendelijkheid' als je dat liever hebt.

3. De Psychopatentest door Jon Ronson

Ik ben al een tijdje fan van het werk van schrijver en journalist Jon Ronson, maar toch had ik niet het idee dat ik geïnteresseerd was in psychopaten en zeker niet genoeg om er een boek over te lezen. 😅 Wat mijn aandacht trok is een van de theorieën die Ronson in het boek onderzoekt - namelijk dat sommige van onze meest prominente leiders in de politiek en het bedrijfsleven eigenlijk psychopaten zijn. Het boek volgt Ronson op zijn reis door de wereld van psychiatrie, psychiatrische inrichtingen en madness. Het boek is vreemd aangrijpend, schokkend, intrigerend en heel erg grappig tegelijk. Dit is de Nederlandse versie, maar als je het graag in de oorspronkelijke taal wilt lezen, dan is de luisterboekversie, ingesproken door de auteur, fantastisch.

4.  Hier is ook nog een extra leestip over the incredible  Laila Haidari.

P.S. In het belang van transparantie heb ik hier affiliate links gedeeld voor deze boeken. Wat betekent dat ik een klein bedrag ontvang als je toevallig via deze link bestelt, zonder extra kosten voor jou. Het is ook goed voor je om te weten dat geen van de tips die ik deel in mijn letters betaald zijn. Als dat op enig moment in de toekomst verandert, laat ik je dat natuurlijk weten.

“Cinema is not only about making people dream. It's about changing things and making people think.” 

1. Poor Things (nu in de bioscoop) - deze film lijkt zowel bioscoopbezoekers als critici te hebben verdeeld en ik moet toegeven dat Dinand en ik allebei eerst een beetje verbijsterd de bioscoop verlieten door wat we hadden gezien. Maar toen stortten we ons in een discussie na de film - je weet wel, de echt goede gesprekken - waarin we de personages, de thema's, de donkere, duistere grappen en de krachtige vragen en antwoorden die de film ons voorlegde, ontleedden. Emma Stone won de Oscar voor Beste Actrice voor haar rol en dat is absoluut verdiend. Ze is geweldig. 

2. I Am A Woman Now (Cinetree). Deze film is gemaakt in 2012 en vertelt het verhaal van de eerste generatie transvrouwen die in de jaren '50 en '60 een sex change-operatie ondergingen dankzij een baanbrekende Franse chirurg in een kliniek in Marrakech. Een mooi en ontroerend portret van dappere vrouwen die hun droom proberen te verwezenlijken binnen de harde realiteit van het leven. Ik las online een opmerking van een kijker 'It made me love life just that little bit more' en ik denk dat dit helemaal waar is. Ik vond het een inspirerend en heel belangrijk document, die relevanter is dan ooit. Je kunt de trailer hier bekijken.

3. Binnen bij Eva Bartels Nog een tip op Cinetree. Een mini portret van de kunstenaar, actrice, filmmaaskster, performer en schrijver Eva Bartels. 

Deze is gratis te bekijken. Je moet wel een account aanmaken.   

4. Israelism Wanneer twee jonge Amerikaanse Joden die zijn opgevoed om onvoorwaardelijk van Israël te houden getuige zijn van de wrede manier waarop Israël de Palestijnen behandelt, neemt hun leven een scherpe bocht naar links. Ze sluiten zich aan bij een beweging van jonge Amerikaanse Joden die de strijd aangaan met de oude garde om de relatie van het Jodendom met Israël te herdefiniëren, waardoor een steeds diepere generatiekloof over de moderne Joodse identiteit aan het licht komt.

Deze film is een absolute aanrader als je geïnteresseerd bent in de huidige stand van zaken in het Midden-Oosten. Je kunt betalen om het online te bekijken, maar er is ook een gratis screening in Amsterdam @ Pakhuis De Zwijger op 29 maart. Je kunt hier reserveren.

Oke, ik wilde al een tijdje schrijven over period underwear.

In het belang van volledige transparantie heb ik eind 2022 wat ondergoed van Snuggs gekregen om uit te proberen en toen besloot ik om offline te gaan. Het was geen probleem, er waren toen geen verwachtingen of afspraken en die zijn er nu ook niet. Met andere woorden, ik ben niet betaald of gevraagd om te schrijven over mijn ervaring. Eerlijk gezegd was ik ook niet van plan om dat doen, maar toen zag ik online zoveel influencers erover praten met prachtige foto's en verklaringen van oneindige loyaliteit, dat ik besloot om mijn ervaring met het gebruik toe te voegen - als vrouw van bijna 45, na meerdere zwangerschappen en nu met een zeer lange, zware menstruatie dankzij de komst van haar lieve vriendin Peri. 😅

Ik zal meteen met de deur in huis vallen - ik heb veel verschillende versies van hun producten geprobeerd, van de normaal uitziende string tot de grote, grote ‘Bridget Jones unleash the floods’- pants en geen van allen werkt voor mij. Niet helemaal in ieder geval.

Mijn menstruatie is veel te hevig om uitsluitend period pants te kunnen dragen en om me veilig, schoon en fris te voelen. Misschien dat als je heel licht vloeit, de broek al het bloed absorbeert zonder te lekken of te ruiken, maar voor mij is dat niet het geval. Net zoals ik niet van maandverband houd, wil ik echt niet dat mijn bloed de hele dag tegen mijn lichaam wordt gedrukt. In plaats daarvan gebruik ik liever een menstruatie (of ‘Moon’) cup als ik ongesteld ben - omdat het voor mij veel schoner en fijner aanvoelt dan een tampon en vooral omdat het afvalvrij is.   

Soms is mijn cup echter ook niet genoeg om mijn flow op te vangen en dan komt mijn Snuggs-broek goed van pas. Als ik me helemaal veilig wil voelen, dan gebruik ik de cup en het ondergoed samen. Echt een tip als je moet reizen bijvoorbeeld.

Ze zijn voor mij ook een redder in nood tijdens de tweede en derde dag van mijn menstruatie, wanneer alleen mijn cup me niet de hele nacht droog houdt. Ik 'double up' nu met mijn cup en een onderbroek als ik naar bed ga en ik slaap zoveel beter wetende dat ik niet ga 'lekken' en dat er geen vlekken op mijn beddengoed komen.

Period underwear is voor mij geen oplossing op zich, maar wel een geweldige aanvulling op mijn gebruikelijke producten. Ik had deze ervaring tot nu toe nog nergens anders gezien, dus ik wilde hem met jullie delen. Ik denk dat ik vanaf nu meer van dit soort totaal eerlijke reviews ga doen. Wat vinden jullie ervan?

Spring is officially here! 

Volg me op Pinterest voor nog meer moois.

🌻

Ben je net nieuw of heb je een letter gemist? Blader door my archive of love letters. Hieronder vind je de laatste drie:

ONTDEK ALLE 'LETTERS FROM LUCY'
Als je er later bij bent gekomen, het niet in je spam kon vinden of nog geen tijd had om het te lezen, hier een link naar al mijn brieven.

COPYRIGHT 2024 Practically Perfect B.V.