Dear ,

Hoe gaat het met je?

Met mij? Heel eerlijk? Ik heb een uitdagende twee weken gehad sinds mijn laatste letter. Ik twijfelde een beetje of ik het wel of niet met je zou delen, maar toen ik besloot deze brieven te schrijven wist ik dat het alleen zou werken, voor jou en voor mij, als ik zo eerlijk mogelijk zou zijn en dus beken ik hier dat ik me de afgelopen weken echt niet goed heb gevoeld.

Ik merk dat het niet zo comfortabel is om toe te geven, dat dingen even wat minder gaan. Ik denk dat ik liever altijd het gevoel heb dat ik iets positiefs en inspirerend te delen heb, maar ja, het is gewoon zo en wie weet misschien kan dit op een bepaalde manier ook positief en inspirerend zijn?

Mijn letter van deze week gaat over het belang van voldoende rust, vooral in tijden dat ik me emotioneel uit balans voel. Ik ben benieuwd naar jouw gedachtes over wat jij wel of niet doet om ervoor te zorgen dat jij voldoende rust krijgt.

Ik heb natuurlijk ook nagedacht over Internationale Vrouwendag, die zo ontzettend belangrijk is. Ik weet dat veel mensen vinden dat het feminisme niet meer zo urgent of relevant is, maar gendergelijkheid is nog geen feit en op zoveel plaatsen in de wereld worden de rechten van vrouwen niet verruimd, maar juist afgenomen.
Deze week zei António Guterres, secretaris-generaal van de VN: "De wereldwijde vooruitgang op het gebied van vrouwenrechten verdwijnt voor onze ogen. Gendergelijkheid raakt steeds verder weg. Op de huidige koers zet UN Women het op 300 jaar afstand". 😖 Stof tot nadenken. Maar hopelijk nog meer tot actie.

Qua inspiratie heb ik twee prachtige boekaanbevelingen voor je. Een van de legendarische Bell Hooks en de andere van de fantastische Laura Lynne Jackson – waarvan je een exemplaar kunt winnen!

Ook deel ik mijn go-to inspiratie als ik in contact wil komen met onze collectieve vrouwelijke kracht.
Een prachtige aflevering van één van mijn favoriete podcasts. 

Een gratis link om de tedere en superbelangrijke film 'Samen uit de Schaduw' van Hanna Verboom te zien. Een echte must-see.
En tot slot twee van mijn favoriete nieuwe producten.

Zoals altijd hoop ik dat je geniet.

Liefs,

Lucy

X

Hello dear ,

Het is iets voor achten en ik heb net de kinderen gekust en uitgezwaaid naar school. Vandaag is het Dinands beurt om ze te brengen en dus ga ik weer naar binnen om mijn eerste (en sinds kort enige) heilige kopje koffie van de dag te zetten. Normaal ben ik om deze tijd al lang aangekleed, klaar om met de honden naar buiten te gaan voordat ik me in mijn kantoor installeer om te werken, maar vandaag, terwijl ik typ, lig ik eigenlijk weer in mijn bed. Pyjama aan, haar in een knot. Om eerlijk te zijn kan ik het zelf ook niet echt geloven. Het is een luxe die ik mezelf zelden, lees nooit, gun. Een luxe die vaak gewoon weg niet mogelijk is. Meestal is er een meeting of te veel te doen om aan de mogelijkheid te denken om de ochtend vrij te nemen, maar de laatste twee weken sinds mijn reis naar Engeland zijn voor mij uitdagender geweest dan normaal. Ik heb wat emotionele zorgen die ik aan het verwerken ben en daardoor voel ik me kwetsbaar en onzeker. Daarnaast gaat het normale leven met al zijn vreugden en uitdagingen gewoon door en ik voel me minder in staat om het bij te houden. Dus vandaag besloot ik mezelf wat rust te gunnen. 

Ik ben eigenlijk altijd hetzelfde geweest. Toen ik een klein meisje was had ik af en toe een dag in bed nodig. Niet omdat ik ziek was, maar omdat ik een beetje op was. Dan lag ik een dag in bed te slapen en uit te rusten en daarna kon ik toen weer verder. Ik bleek destijds goed te weten wat voor mij werkte, maar helaas is het geen hulpmiddel dat ik in mijn meer volwassen jaren veel gebruikt heb.

Ik heb niet alleen het hele concept van rust vaak verwaarloosd, maar ik heb het ook lange tijd als een soort vijand gezien. Iets waartegen ik me moet verzetten om alles af te krijgen. Ik heb het geluk (en de pech? 😉) getrouwd te zijn met iemand die heel weinig rust nodig heeft. Of laat ik het anders zeggen, zijn idee van rust is dingen doen, maar dan thuis in plaats van op werk. Maar ik ben net zo erg, ik neem zelden momenten van rust en ik ben bang dat ik niet de enige ben. Vandaag, terwijl ik schrijf, is mijn gekozen vorm van rust het krijgen van wat meer slaap, maar rust is eigenlijk alles waardoor je zenuwstelsel zich veilig genoeg voelt om je stressrespons uit te schakelen, zodat je geest en lichaam zich kunnen herstellen. Sommige dagen is dat voor mij even buiten zitten met een kopje thee en andere dagen rustig een boek lezen. Het verandert afhankelijk van hoe ik me voel en wat de dag toelaat. Ik ben benieuwd wat rust voor jou is? En misschien nog belangrijker: krijg je er genoeg van? 

Mijn gevoel en ervaring zeggen me dat moe en soms gewoon uitgeput voelen een thema is dat veel vrouwen zullen begrijpen. En het lijkt een concept te zijn dat universeel geaccepteerd wordt als onderdeel van het vrouw-zijn en het moederschap. Tegenwoordig hebben vrouwen drie keer zoveel kans op geestelijke gezondheidsproblemen dan mannen, en ik kan niet anders dan voelen dat onze acceptatie van permanent druk en moe zijn daar een onderdeel van is.

In het licht van Internationale Vrouwendag deze week heb ik hier veel over nagedacht. In een wereld waarin productiviteit en onze drukke levens draaiende houden hoog geprezen wordt, lijkt het erop dat het opeisen van ons recht op voldoende rust wel eens een daad van feministische rebellie zou kunnen zijn waar we allemaal van kunnen profiteren. Want laten we eerlijk zijn, we krijgen misschien minder (perfect) gedaan als we meer tijd voor onszelf zouden nemen, maar de kwaliteit van ons leven en dat van de mensen om ons heen kan alleen maar baat hebben bij een minder vermoeid persoon in hun midden. Toch?

De afgelopen jaren op rij heb ik ter viering van Internationale Vrouwendag een geweldige film gedeeld, getiteld 'Today I rise’ (zie de link naar de film in mijn inspiratietips hieronder). Ik heb het ooit gekregen van de fantastische Steffi de Pous toen ik wat oerkracht nodig had. Ze wist precies wat ze deed. Het is een prachtige korte film, geïnspireerd denk ik door het gedicht 'Still I rise' van Maya Angelou. Over de jaren ik heb het gebruikt, met veel succes, als een soort rallying cry voor mezelf wanneer ik energie, kracht, inspiratie of motivatie nodig heb. En wanneer ik me graag verbonden wil voelen met mezelf en de ander. Het helpt altijd.

De film is een krachtige montage van verschillende vrouwen en meisjes in allerlei situaties, maar er zijn twee specifieke boodschappen in de film die me altijd erg raken. De oproep aan het innerlijke kind bij de opening ‘Where are you? Little girl with broken wings, but full of hope' kan ik nooit zonder kippenvel (en tranen) aanhoren, en ten tweede het overweldigende gevoel van de veerkracht en doorzettingsvermogen van vrouwen. Want wat de wereld ons ook toewerpt, we gaan gewoon door. En dat doen we… meestal. Maar dan zijn er ook dagen dat ik net lang genoeg vertraag om te luisteren naar wat mijn innerlijke stem zegt en dan zegt ze toch heel vaak: ‘nee schat, vandaag rust je’ en gelukkig word ik met de tijd steeds beter in het eren van die stem. Want niemand van ons kan blijven opstaan als we nooit de tijd nemen om te gaan zitten.

Dus lieve vriend(in), mijn vraag aan jou is. Vandaag... will you rise? Or will you rest? Er is natuurlijk geen verkeerd antwoord, zolang denk ik je er maar voor zorgt dat je van tijd tot tijd genoeg van beide krijgt. Voor mij is het antwoord in ieder geval heel duidelijk. Zodra ik klaar ben met het typen van deze brief aan jou, ben ik van plan onder de dekens te kruipen en een uurtje of misschien twee te slapen. Ik weet dat mijn lichaam, maar vooral mijn geest dat nodig heeft. En dan breng ik mezelf vanavond ook vroeg naar bed. Ik ga gewoon alle momenten pakken die ik kan, want today, today I rest.

P.S.
Vond je deze Letter from Lucy leuk? Voel je dan vrij om hem door te sturen naar een vriend(in) waarvan je denkt dat die er ook van zou kunnen genieten. Zij kunnen zich hier ook aanmelden om deel uit te maken van onze little gang.  

Bedankt voor het lezen en delen.

All about Love, Bell Hooks

Ik kocht dit in Londen en werd in de bladzijden in gezogen. Het staat vol wijsheid en levenslessen, die diep in mij resoneerden. Bell Hooks definieert wat (zelf) liefde is, deelt haar visie op de gevaren van new age spiritualiteit, onthult wat de oorzaak is van een gepolariseerde samenleving en biedt een visie op hoe de verdeeldheid die lijden veroorzaakt kan worden geheeld.

Hier één van mijn favoriete fragmenten: 

‘To live our lives based on principles of a love ethic (showing care, respect, knowledge, integrity, and the will to cooperate), we have to be courageous. Learning how to face our fears is one way we embrace love. Our fear may not go away, but it will not stand in the way. Those of us who have chosen to embrace a love ethic, allowing it to govern and inform how we think and act, know that when we let our light shine, we draw to us and are drawn to other bearers of light. We are not alone.’

Het licht tussen ons, Laura Lynne Jackson

Ik las dit boek jaren geleden voor het eerst en het werd een tijdlang een van mijn favoriete boeken om aan anderen te geven, vooral aan vrienden die geliefden hadden verloren en stond open voor het idee van something more na de dood. Maar ook voor iedereen die geïnteresseerd is in het paranormale. Laura Lynne beschrijft haar ontdekking als kind dat ze zich kon verbinden met iets unieks en haar reis om haar gave te omarmen. 
Helaas was het enige tijd niet meer beschikbaar in het Nederlands, maar nu is het terug!

Ik heb het geluk gehad om in het verleden contact te hebben met Laura Lynne over haar boek 'Tekens zijn overal' en we hadden een prachtige live chat op Instagram. Als je het niet hebt gezien, kijk hier.

WINACTIE IN SAMENWERKING MET LAURA LYNNE
Voor de heruitgave van Het licht tussen ons mag ik 5 exemplaren weggeven en mag ik ook speciaal voor jou een aantal vragen aan Laura Lynne voorleggen. Het enige wat je hoeft te doen om te winnen is mij de vraag sturen die je Laura wilt stellen. Ik ga de beste vijf vragen selecteren, als dat die van jou is, krijg je niet alleen een antwoord op jouw vraag, maar ook een exemplaar van het boek. 

Stuur je vraag in o.v.v. Winactie naar lucy@lucywoesthoff.com. Sluitingsdatum om je vragen in te sturen is 31 maart 2023. 

P.S. In het belang van transparantie heb ik hier een affiliate link gedeeld voor deze boeken, wat betekent dat ik een klein bedrag ontvang als je toevallig via deze link bestelt. 

Het is ook goed voor je om te weten dat geen van de tips die ik deel in mijn letters betaald zijn. Als dat op enig moment in de toekomst verandert, laat ik je dat natuurlijk weten. 

Soul Music BBC Sounds - I Still Haven’t Found What I’m Looking For

Deze BBC Sounds serie is een van mijn favoriete feel good podcasts. In tegenstelling tot andere podcasts is het geen gesprek over muziek, maar eerder een mooie selectie verhalen van verschillende mensen over liedjes met een emotionele impact. 

Deze aflevering gaat over de U2-klassieker 'I Still Haven't Found What I'm Looking For' – van de gospelroots van het nummer tot de mooie brief die Bono aan een fan stuurde. Prachtig.

Luister de podcast hier.

Today I rise

Mijn go-to stukje inspiratie als ik me geaard en krachtig wil voelen. 
The power of the feminine! De film is gemaakt door Alexander Feldner en Agata Welz. Gedicht van Alexander Feldner. Bekijk de film hier

Samen uit de Schaduw 

Bijna de helft van alle volwassenen in Nederland heeft ooit in het leven één of meerdere psychische aandoeningen gehad, maar het stigma en taboe rond onze geestelijke gezondheid is nog steeds enorm. In deze zeer persoonlijke documentaire gaan Hanna en Juda Verboom in op hun eigen bipolaire diagnose. Hoe psychische variaties vaak gepaard gaan met kracht en talent, hoe de huidige aanpak van de geestelijke gezondheidszorg in NL tekortschiet en hoe steun, begrip en verbinding essentiële elementen zijn voor een gelukkige en compassievolle samenleving. Super inspirerend. Bekijk de film hier.

1. Marzou 
Ik kwam deze producten tegen tijdens mijn laatste reis naar Amsterdam en ik werd verliefd op de prachtige natuurlijke formules en geuren, die allemaal vrij zijn van synthetische stoffen en schadelijke chemicaliën. Alle producten worden samengesteld, met de hand gevuld en verzonden vanuit Marzou's atelier in Nederland. Mijn favorieten zijn de 'after work' essence die ik elke avond in mijn diffuser gebruik en de Zamin Botanical kaars, die rust en aarding bevordert.

2. Westman Atelier Vital Skincare Complexion Drops
Oké, oké disclaimer, dit product is niet goedkoop. Als je ziet hoe klein het flesje is en het prijskaartje, denk je: wtf? MAAR geloof mij dit product is geweldig. Het was een aanbeveling van Vivienne De Rop (visagiste extraordinaire) als een ‘life changing’ product en ik ben helemaal fan. Het is een soort tinted moisturizer, maar het verzorgt je huid als een serum, terwijl het je ook een glowy dekking geeft. Het kleine flesje maakt deel uit van hun missie om onnodige verpakkingen te verminderen en de waarheid is dat je maar één of twee druppels nodig hebt voor je hele gezicht. Ik zou een product van deze prijs niet aanbevelen als ik het niet de moeite waard vond, pinky promise.
Ook, goed om te weten, het komt in een hele reeks verschillende huidtinten zoals het hoort en is helemaal vrij van microplastics.

1. After Work Essence Marzou 2. Skin Drops Westman Atelier

Inspirerende beelden en quotes over WOMEN allemaal op één plek. 
May every day be International Women's Day! 
💌

LETTERS FROM LUCY No. 05
Als je er later bij bent gekomen, het niet in je spam kon vinden of nog geen tijd had om het te lezen, hier een link naar mijn vijfde brief:

COPYRIGHT 2023 Practically Perfect B.V.