Dear ,

Hier zijn we al, het begin van mei. Jeetje, vliegen de weken niet voorbij?
Che vroeg me gisteravond hoeveel dagen het nog was tot Kerstmis.
232...als je het je afvraagt... 😉

Hoe gaat het met jou? 
Hier gaat het goed. We genieten van het mooie weer en leggen de laatste hand aan wat klusjes in huis, net op tijd voor de drukke zomerperiode. 

Mei is altijd een feestmaand voor mij. Aan het eind van de maand vier ik mijn 44e verjaardag en onze 14e wedding anniversary. Mijn moeder en grootmoeder zijn deze maand ook jarig. En vandaag is het ook de verjaardag van een ander bijzonder meisje in mijn familie: Happy First Birthday Hayden! 🎈

Ik ben zo'n iemand die graag haar verjaardag viert (groot of klein, het maakt me niet uit) en elk jaar ben ik opnieuw heel dankbaar dat ik weer een jaar rond de zon mag beleven met de mensen van wie ik hou. 🙌

Ouder worden is een verrijkende ervaring (vind ik) en mijn letter deze week gaat over hoe mijn gedachten over schoonheid en mijn uiterlijk in positieve zin aan het veranderen zijn naarmate ik ouder word. Ik ben benieuwd hoe jij hierover denkt. Als je tijd hebt om met me te delen, stuur me dan maar een mailtje terug?

Qua inspiratie: Ik heb deze keer drie interessante en mooie kijk tips voor je en met Moederdag om de hoek wilde ik twee van mijn favoriete merken met je delen als cadeau inspiratie.  
Als Moederdag om welke reden dan ook geen dag is waar je naar uitkijkt, stuur ik je een extra dikke knuffel. 

Voor mijn mede Pinterest fans, heb ik onderaan de letter een van mijn favoriete borden gedeeld, getiteld: Random Things of Beauty.
Ik hoop dat je het leuk vindt. 

Liefs,

Lucy

X

Hi lieve , hoe gaat het? 

Eind deze maand ben ik jarig en vier ik mijn 44e jaar op deze planeet, althans in deze vorm. 😉

Ik ben dankbaar voor alle zegeningen in mijn leven. Ik voel me open. Ik voel me sterker. Ik voel dat ik op weg ben. Wat kan ik nog meer wensen?

Eerder deze week zei iemand dat ik er ‘heel goed eruitzag…*pauze* voor mijn leeftijd’ en ik moest heel erg om lachen. Het was goed bedoeld en ik nam het graag als een compliment. 😊 Maar het zette me aan het denken over ouder worden en hoe ik eruitzie. Ik was blij om te merken dat mijn gedachtes over schoonheid, met de jaren zachter lijken te worden, net als de huid op mijn dijen, ha ha. 

In het verleden heb ik soms een wat ingewikkelde relatie met schoonheid gehad. Het was (en soms nog is) ingewikkeld, omdat ik altijd een sterk verlangen heb gevoeld om mijn uiterlijk niet belangrijk te vinden. Maar soms was de kritische stem in mijn hoofd zo sterk dat ik het niet kon helpen er meer betekenis aan te geven dan ik wilde. Niet dat ik het mezelf kwalijk neem. Het is een situatie waarin velen van ons zich lijken te bevinden. We worden allemaal, van jongs af aan, gebombardeerd met beelden en ideeën over hoe we eruit horen te zien. Wat mooi is en wat niet. Er is zoveel oordeel. Sommigen lijken aan de druk te kunnen ontsnappen. De meesten van ons helaas niet.

Misschien is een deel van het probleem samengevat in het oude gezegde: beauty is in the eye of the beholder. Het is, denk ik, goed bedoeld. Het idee dat iets mooi vinden subjectief en persoonlijk is. Wat natuurlijk waar is. Maar het plaatst ook het idee van mooi zijn buiten onszelf. Een goedkeuring die we krijgen van een ander. Terwijl wij eigenlijk zelf de ware 'toeschouwer' zijn van onze eigen schoonheid - in al haar/zijn facetten. 

Het klinkt logisch, maar wat zo lastig is aan dit soort uitspraken is dat ze allemaal kloppen op een rationeel niveau, maar het echt voelen en toepassen is een andere zaak. That takes effort! Daarvoor moeten we ons losmaken van de conditionering die we hebben meegemaakt en goed kijken naar de relatie die we met onszelf hebben. Is het liefdevol en zelfstandig genoeg? Ik heb het gevoel dat ouder worden me helpt om dit meer en meer te doen. Oh en een goede dosis 'f^&k it, het leven is te kort' mentaliteit helpt ook. Alsof het alles eenvoudiger en duidelijker maakt.

Eenvoudiger omdat ik het idee van schoonheid steeds meer omarm als iets voor mezelf en mijzelf alleen. Wat gek eigenlijk om toe te geven dat dit vroeger niet altijd het geval was! Inmiddels maak ik keuzes die voor mij goed voelen of ze nu voldoen aan de verwachtingen van anderen of niet en dat gun ik iedereen. Ja, mijn uiterlijk verandert en alles is meer wobbly aan het worden, maar ik voel me mooier dan ooit tevoren, omdat alles meer op mijn own terms is. Deze verschuiving in intentie voelt helend. 

Mijn gedachtes worden ook duidelijker omdat ik aan het ontdekken ben wat schoonheid echt voor mij is in deze fase van mijn leven. Het voelt meer wholesome dan ooit tevoren en steeds meer synoniem met een gevoel van gezondheid. Ik ben minder bezig met complimenten van anderen en meer op zoek naar een dieper gevoel van welzijn in mijzelf. Mijn lichaam wordt ouder en heeft dus meer steun en zorg nodig dan het misschien nodig had, of leek te hebben, toen ik in de twintig was. Ik ben gestopt met alcohol drinken (beauty tip #1!!), ik koester mijn slaap en ik wacht op de komst van een nogal martelend uitziende stok waarmee ik de cellulitis op mijn benen ga masseren, zonder de verwachting dat het daardoor daadwerkelijk weggaat. 😉 Het is de combinatie van de fysieke aandacht en het ritueel dat zo fijn voelt.

Ja, ik flirt met behandelingen en skincare die beloftes doen (met wisselend succes), maar ik zie ook meer dan ooit dat wat ik in mijn lichaam stop in de vorm van voeding/vocht veel meer invloed heeft op hoe ik eruitzie en me voel dan welke behandeling of product dan ook. Hetzelfde geldt voor emoties. Als ik ongelukkig of gestrest ben, is mijn gezicht de grootste spiegel van die interne toestand. Als ik me gelukkig, ontspannen en uitgerust voel, straalt dat van mijn gezicht af, of ik me daar nu bewust van ben of niet. Had je een nog beter excuus nodig om je rust te nemen? 😊

En dan bovenop dit alles, wat tegenstrijdig lijkt, ik weet het, wil ik mijn fysieke vorm eren en vieren, maar het ook niet te belangrijk maken. Body Neutrality dus in plaats van per se positiviteit. In mijn boek Woman gebruikte ik de metafoor van een huis om mijn visie op mijn uiterlijk te beschrijven en het klopt voor mij nog steeds. Ik geniet ervan mijn huis mooi te maken en het onderhoud bij te houden, maar het huis is niet wie ik ben. Ik ben dankbaar voor haar shelter, maar het is slechts een ding dat ik bewoon. Daarom train ik mezelf om minder aandacht te besteden aan hoe ik eruit zie en meer energie te steken in het wezen binnenin. 

Bewust zijn van de kleine ogen en oren om me heen helpt ook om een neutralere houding te ontwikkelen. Ik zorg ervoor dat ik nooit klaag over mijn uiterlijk als mijn kinderen binnen gehoorsafstand zijn. En meer recent ben ik me ervan bewust dat de Little Lucy in mij ook altijd meeluistert. Dus ik probeer sowieso negatieve gedachten over mezelf te vermijden. Als Leia lachend spreekt over de grootte van mijn kont (ze noemt het ‘mama’s big bunda’ ha ha) doe ik alsof het het meest vanzelfsprekende feit ter wereld is. Ik draag vaker dan niet geen make-up en ik glimlach altijd en zeg 'natuurlijk!' (soms wel door gritted teeth) als een van de kinderen of Dinand een foto van mij wil maken precies op de momenten dat ik net uit bed kom en nog in mijn totaal niet sexy badjas loop. 😂 Ik wil dat ze zien dat mijn gevoelens over mijn uiterlijk geen belemmering zijn die mij in de weg kunnen staan om van het moment te genieten, wat dat ook moge zijn. En het grappige is dat hoe vaker ik het doe, hoe natuurlijker het voor mij ook wordt. Ik hoop een gezond voorbeeld te geven en daarmee mezelf een beetje te genezen van de veroordelende echo die ik af en toe in mijn eigen hoofd hoor.

Over een paar weken word ik dus 44 en het cijfer voelt eerlijk gezegd irrelevanter dan ooit. Misschien google ik over tien jaar de beste dokter voor een facelift! Misschien ook niet. Wat ik ook besluit, ik zal proberen het zonder oordeel te doen, voor mezelf of voor anderen. Beauty isn’t in the eye of the beholder. But in you, as the holder of beauty. En als dat besef niet het beste verjaardagscadeau is, dan weet ik niet wat wel.

P.S.
Vond je deze Letter from Lucy leuk? Voel je dan vrij om hem door te sturen naar een vriend(in) waarvan je denkt dat die er ook van zou kunnen genieten. Zij kunnen zich hier ook aanmelden om deel uit te maken van onze little gang.  

Bedankt voor het lezen en delen. De volgende editie is op 21 mei 2023! See you then! 

The Light We Carry, Michelle Obama and Oprah Winfrey - Netflix

Oprah & Michelle - deze twee vrouwen hebben niet echt een introductie nodig toch? Dit is een live gesprek over Michelle Obama's nieuwste boek 'The Light We Carry'. Ik vond het prachtig. Gewoon een open, grappig, inspirerend gesprek tussen twee geweldige mensen. Feel good TV!

Hier zijn twee merken waar ik dol op ben voor last minute (Moederdag) cadeau-inspiratie. 
p.s. Een cadeau aan jezelf is ook altijd een goed idee. 
💚

Kenkô Skincare
Vorig jaar werkte ik samen met Kenko om een 100% natuurlijk parfum voor kinderen te ontwikkelen. Geïnspireerd door het platteland van Ibiza bedachten we 'Flor' een prachtige geur met noten van watermeloen, komkommer, groene thee, patchouli en lavendel. Wat begon als iets voor kinderen, ontwikkelde zich tot een lichte, frisse geur voor alle leeftijden. 
We ontwikkelden ook een prachtige sjaal met 'Flor' artwork.
Speciaal voor Moederdag kan ik een mooie aanbieding met je delen.
Bestel 'Flor' via de Kenko webshop en ontvang een prachtige sjaal gratis! 

Natura
Ik ben een sucker voor pyjama's. Het liefst in 100% katoen met een mooie print. Ik ontdekte dit Spaanse merk tijdens een van mijn eerste reizen naar Ibiza 16 jaar geleden en ik ben altijd fan gebleven. Nu zag ik dat ze hun mooie pyjama's ook in kleine maten hebben! Als er één ding is waar ik meer sucker voor ben dan pyjama's, dan is het wel matchende pyjama's met mijn meissie.😉 p.s. Ik draag een medium. 

Vind hier meer inspirerende beelden die ik heb verzameld. 

ONTDEK ALLE 'LETTERS FROM LUCY'
Als je er later bij bent gekomen, het niet in je spam kon vinden of nog geen tijd had om het te lezen, hier een link naar al mijn brieven.

COPYRIGHT 2023 Practically Perfect B.V.