Goedemorgen ,

Wat fijn dat je er weer bent. Ik val deze zondag meteen met de deur in huis, want ik merk de laatste weken dat ik mezelf meer en meer voel landen in een nieuwe fase. Een fase waarin ik me meer bewust ben van de stappen die ik aan het maken ben. Die deur duw ik nu graag met je open.

De realiteit van de verhuizing naar hier, die eerst voelde als een verwijdering van alles wat ik kende, openbaart zich nu als de perfecte kans, plaats en tijd voor mij om mezelf voor het eerst echt te zien en op een nieuwe, diepere manier met mijn verleden en de nodige heling in het nu bezig te zijn.

Vandaag deel ik in mijn letter een stukje van die reis met je, in het bijzonder mijn moeite met het spreken van mijn waarheid en mijn gedachten over waar dit vandaan komt. Maar misschien nog belangrijker, wat ik doe om verder te komen.
Zie het als een fragment uit een de healing journey van een
recovering people pleaser. 

In de videoboodschap hieronder leg ik uit wat er verder in de letter van deze week staat. 

Pak er een cup of tea bij, scroll down en enjoy!

Love, Lucy

Dear ,

Speak Your Truth. Het is een boodschap die me overal lijkt te volgen. Van fortune cookiepromises tot tarotkaarten. Drie woordjes die zo eenvoudig en vanzelfsprekend lijken, maar dat eigenlijk niet zijn, althans niet voor mij.  

To be clear - Ik praat veel en hou van eerlijkheid (alhoewel ik moet bekennen dat ik wel consequent en gepassioneerd lieg, wanneer het om de Kerstman gaat 😉), maar dit gaat natuurlijk over iets diepers. Over het delen van je gedachten, gevoelens en ideeën in totale vrijheid. Vrij van angst voor oordeel of, evenveel, vrij van een verlangen naar lof. Moedig zijn in de uitdrukking van jezelf, the real you, the truest of truths. Ik wilde het woord fearless eerst gebruiken, maar ik geef toch de voorkeur aan moedig. Want van de angst afkomen is niet echt het doel. Het doel is om het te doen, ongeacht de angst die je misschien voelt.

Ik heb veel nagedacht over waarom ik het zo moeilijk vind om mijn ideeën en gevoelens vrij te delen, soms toch ook zelfs hier in mijn letters.  Ik denk dat er verschillende redenen zijn. Ik geloof dat ik een aantal lessen en trauma’s uit vorige levens met me meedraag. Misschien geloof je niet in reïncarnatie en dan klinkt dit allemaal een beetje te 'woo woo' en dat is helemaal ok, maar ik heb van jongs af aan een sterke affiniteit met het concept. Voor mij het makes sense.

Als een enthousiaste ‘seeker’ heb ik met veel healers en mediums gesproken en bijna allemaal hebben ze het over deze vroegere ervaringen en wijzen ze naar mijn keelchakra als de plaats waar het meest geheeld moet worden. Als je het niet weet, is een chakra, heel simpel gezegd, een energiepunt in je lichaam. Om de volledige levensenergie te laten stromen moeten ze open en uitgelijnd zijn. Symptomen van een geblokkeerde, onevenwichtige, gewonde keelchakra zijn: angstig zijn om je persoonlijke waarheid te spreken. Het moeilijker hebben om je gedachten uit te drukken en je angstig voelen om te spreken of te communiceren. Oeps.. #ifeelseen 😊. Ik voel een enorm instinct om te communiceren, maar ik kan het (nog) niet helemaal vrij doen. Ik voel me als een windhond die graag voluit wil rennen maar toch ook een gebroken been heeft.

Mogelijke vorige levens vind ik interessant, maar natuurlijk zijn ze niet de enige bron van mijn worstelingen. Ik zie steeds meer patronen in mezelf in het hier en nu. Gelukkig kan ik met zachte ogen kijken, omdat ik erken dat ik bepaalde manieren van zijn en doen, heb ontwikkeld uit een instinctieve behoefte aan veiligheid. In mijn geval heb ik al als kind geleerd een people pleaser te zijn en confrontaties en negativiteit uit de weg te gaan. Ook heb ik geleerd geheimen te bewaren voor anderen (ook al waren ze eigenlijk te zwaar voor mij om te dragen) en dus te zwijgen. Het blijkt dat mijn lippen nog steeds te vaak sealed zijn. Het is vreemd om te beseffen dat, van alle talenten die ik heb, mezelf en mijn behoeften in allerlei bochten te wringen om de ander en de sfeer rustiger en gelukkiger te maken, een van de dominantere lijkt te zijn.  

Ik zie nu dat deze vaardigheden heel lang goed hebben gewerkt. Het maakt je gevoelig voor de energie en behoeften van de ander en daardoor heel goed in het geven van wat mensen willen. Dit kwam goed van pas in mijn werk in Public Relations en werkte ook goed voor mij als kind, dat veel verhuisde en later als jonge vrouw, die naar een nieuw land emigreerde en dringend vrienden wilde maken. Carl Jung zei ooit dat juist de dingen die je succesvol maakten in de eerste helft van je leven, niet alleen niet meer voor je werken in de tweede helft; ze werken juist tegen je en ik ben het ermee eens. Nu ik begin veertig ben, lijken de voordelen van pleasing te zijn verdampt en blijf ik achter (of verder) met het besef dat ik mezelf hiermee heel lang te kort heb gedaan. Ondanks deze inzichten voel ik nog steeds de behoefte om tegemoet te komen aan de behoeften en wensen van anderen, maar het biedt me geen gevoel van veiligheid meer, maar eerder een gevoel van uitputting. Zoals ze zeggen: ‘Slaap is niet genoeg als het je ziel is, die moe is.’

Dat ik een professionele people pleaser was/ben, betekent dat ik heel lang veel emoties voor mezelf heb gehouden. Maar wat gebeurt er met alle dingen die je voelde maar nooit zei? Waar gaan ze heen? Deze gevoelens en herinneringen zijn op het diepste, kleinste niveau in mijn wezen opgesloten en ze wegen zwaar. Ik realiseer me dat ik, om vrij en authentiek te kunnen spreken, misschien eerst, of in ieder geval tegelijkertijd, ook letterlijk ruimte in mijzelf moet vrijmaken. Er zijn gevoelens van gekwetstheid, onbeantwoorde vragen en woede. Meer dan ik had verwacht. Voor het eerst in mijn leven erken ik de woede in plaats van die te negeren, wat mega gezond voelt. Ik wil niet dat deze emoties mij definiëren. Om rust te vinden, moet ik dit aangaan. Maar hoe?

Onlangs had ik een prachtig gesprek met een voormalig monnik (random maar waar!) en ik deelde met hem mijn gevoelens van eenzaamheid. Ik wist al dat mijn gevoel van eenzaamheid eerder voortkwam uit een gebrek aan echte verbinding met mezelf i.p.v. een gebrek aan verbinding met vrienden, maar hij legde ook een duidelijk verband tussen dit ontbreken en mijn ongehoorde en onderdrukte emoties. De remedie volgens hem was simpel: ik moet leren to always have my own back, door trouw te zijn aan mezelf en mijn gevoelens. Die in het nu en die in het verleden. Ik moet volgens hem (eenDisney-fan 😊) een ‘Elsa-tje doen’ en een aantal van de oude pijnen, die me drukken, loslaten.

Hij vertelde dat het vooral de bedoeling is om minder te denken en meer te voelen. Het heeft ook niet het onmogelijke doel om het verleden te willen veranderen of om erin te graven, maar puur om het te accepteren door mijn ervaring ervan te erkennen. Daarom waren moeilijke gesprekken met mensen eigenlijk niet nodig, praten met mijzelf zou voldoende zijn. Ik wist niet gelijk hoe of wanneer ik dit zou kunnen aangaan, totdat ik me realiseerde hoeveel tijd ik in de auto doorbracht en me bedacht dat het misschien de perfecte plek zou zijn, in relatieve privacy en stilte, om een praatje met mezelf te maken 😊.

Dus probeerde ik het. Het ongemakkelijke gevoel was maar van korte duur. Ik hoefde niet na te denken, maar gewoon mijn mond te openen en het te laten stromen. Er kwamen niet alleen zinnen maar volledige monologen eruit. Op een gegeven moment besefte ik dat ik uit volle borst aan het schreeuwen was. Het kwam letterlijk uit mijn tenen en ik liet me helemaal gaan. Het voelde fantastisch en bevrijdend alsof er een gewicht van mijn schouders ging. Ik had mezelf toegestaan te voelen en te stromen, een beetje zoals het opzetten van dat ene droevige liedje met de expres bedoeling te gaan huilen. Er was een RELEASE en daarna een fantastisch gevoel van expansie.

Een paar dagen later ontmoette ik een vriendin voor een kop koffie. Ze is kunstenares, healer en algemeen badass. Ik droeg een felblauwe jurk. Meteen toen ik ging zitten, zei ze dat het precies de kleur was van het keelchakra. ‘Hier gaan we weer’, dacht ik, en inderdaad, ze stelde voor dat ik Forest Scream Therapy zou proberen om de energie te laten stromen. Ik had er nog nooit van gehoord, maar de naam zegt alles: Ga een bos in en schreeuw je hart en ziel uit. 😊 Het is niet hetzelfde als de Primal Scream Therapy uit de jaren '70, waarbij regressie in de kindertijd deel uitmaakte van de therapie, maar het is vergelijkbaar. Het is een oefening, die bedoeld is om te openen en los te laten.

Ze moest lachen toen ik haar vertelde over mijn eigen versie in de auto. Het was een mooi toeval dat zij had afgestemd op wat ik emotioneel doorwerkte. Ik had naar elk van de bossen rond mijn huis in kunnen gaan, maar de auto voelde grappig genoeg veiliger. ‘Pratende ik’, in mijn kleine metalen bubbel. Het is nu een oefening die ik vaak doe als ik in de auto stap. Ik heb niet altijd iets te zeggen en ik hoef zeker niet altijd te schreeuwen. Er is ook geen blijven hangen in het verleden. Ik voel even terug in mijn gevoelens en laat ze dan los met de wijsheid van nu en dan door! Het kan niet anders dat andere bestuurders me zien en zich afvragen wat ik aan het doen ben, maar voor zover zij weten ben ik heel enthousiast aan het bellen en hoe dan ook, het maakt me niet uit. Het voelt goed. Het helpt.

Een levenslange gewoonte veranderen en je bevrijden van de gevolgen ervan is zeker niet gemakkelijk. Ik ben me er ook van bewust, dat de mensen om me heen deze verandering in en met mij ‘moeilijk’ kunnen vinden. Ik ben niet langer bereid, of misschien beter te zeggen: ik ben niet langer in staat, ongezonde situaties te verdragen om de vrede te bewaren. Give me truth, wat de gevolgen daarvan kunnen zijn. Op korte termijn maakt het dingen ingewikkelder misschien, maar uiteindelijk ook helderder en zuiverder dan ze waren. Ik geloof dat deze eerlijkheid, gedeeld in zachtheid en oprechtheid, helend werkt. Ik zie dat in deze letters ook een oefening zit. Mijn mond openen in een auto of mijn hart in een brief zijn beide manieren om energie in beweging te krijgen en te transformeren naar iets positiefs en liefdevols.

Daarom wil ik je graag bedanken lieve  dat ik deze brieven aan je mag sturen. I appreciate it.Speaking my truth voelt ineens niet meer zo eng, maar juist een oefening in verbinding. Met dit in gedachten hoop ik dat mijn openheid hier je misschien, als je daar behoefte aan hebt, ook helpt om je open te stellen, los te laten en je waarheid te spreken.

P.S.
Vond je deze Letter from Lucy leuk? Voel je dan vrij om hem door te sturen naar een vriend(in) waarvan je denkt dat die er ook van zou kunnen genieten. Zij kunnen zich hier ook aanmelden om deel uit te maken van onze little gang.  

Bedankt voor het lezen en delen. De volgende editie is op 4 juni 2023! See you then! 

Elke letter deel ik gewoon wat die week goed voelt. Maar ik sta natuurlijk open voor jullie suggesties! Als je bepaalde tips wilt, laat het me dan weten en ik zal mijn best doen. 

Ik lees dit soort lijstjes graag. Veel info met weinig woorden.
Ik ben benieuwd hoe mijn lijst over 10 jaar eruit zal zien.😉

#1
Stop worrying, most of it doesn’t matter. 

#2
You’re not meant to have it all figured out. 

#3
There are more important things in life than romance. 

#4
You will fuck up, we all do. Don’t be too hard on yourself. 

#5
Stop dreaming of your future, life is NOW. 

#6
Your parents are just people, they will make mistakes. 

#7
Don’t take things so personally. 

#8
The way you look isn’t who you ARE. 

#9
Your group of friends will change as you grow and that’s ok. 

#10
Stop explaining yourself. 

#11
Life doesn’t just happen to you. It is what you make it. 

#12
Don’t shrink yourself in order to make others feel comfortable. 

#13
Everyone is nervous about something. 

#14
It’s better to be alone, than to be unhappy with somebody. 

#15
Put yourself on the top of your priority list. 

#16
Only you can rescue you. 

#17
If you don’t yet have the knowledge, then don’t yet have an opinion. 

#18
Things don’t get better. YOU DO.

#19
You don't have to stay in uncomfortable situations out of politeness. 
If it doesn't feel good, leave. 

#20
You are good enough, exactly as you are. 

#21
Don't worry about what other people think of you. 
They are not thinking about you that much anyway. 

*

Download de volledige lijst hier als liefdevolle reminder .

Stuur me ajb de dingen waarvan je zou willen dat je ze had geweten en ik zal er een paar delen in mijn volgende brief. 

Als je jezelf kon trakteren op een verjaardagscadeau wat zou dat dan zijn?
Here a few of my favourite things...

1. Dit prachtige koffietafelboek 'A Life On Record'  is een fotografische ode aan mijn favoriet Marianne Faithfull. Blijkbaar een onmisbare onderdeel van elke Marianne Faithfull verzameling. p.s. Haar autobiografie 'Faithfull' is ook een van de leukste memoires die ik gelezen heb. 

2. Ik was altijd een toegewijde Charlotte Tilbury 'Pillow Talk' fan, maar visagist Mitzy Malu Mudde raadde me deze meer natuurlijke toon aan en ik ben verslaafd. Het heet 'Very Victoria'. Het is een nude matte shade. 

3. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe mooie mokken en deze 'Ginsberg is God' mok van Bella Freud is precies het soort dat ik mooi vind. p.s. de webshop waar je hem kunt kopen is een van mijn favorieten om interieur/cadeau inspiratie op te doen. 

4. Een abonnement op mijn favoriete tijdschrift, Vogue Living Nederland, zou een perfect cadeau zijn. Ik hou van de mix van lifestyle, mensen, reizen en interieurs. We kregen de mooie kans om in 2018 op de cover te staan en we hebben thuis nog een grote afdruk van de editie aan de muur hangen.

5. Ik ben eigenlijk geen oorbellen-fan maar deze prachtige constellation oorbel van Celine Daoust is echt prachtig. Ik zou er gewoon één dragen in plaats van een paar. A girl can dream right? Deze webshop is mijn favoriete plek om de mooiste sieraden te zoeken en weg te dromen. 💭

6. Ik heb een grote verzameling vinylplaten uit de jaren vijftig/zestig en zeventig.Voor mij gaat er niets boven het geluid van vinyl en ik hou ervan hoe LP's er in mijn woonkamer uitzien. They give a home a sense of soul in more ways in than one. De laatste tijd koop ik ook enkele van mijn favoriete albums van nu ook op vinyl. Deze LP 'Rose in the Dark' van de fantastische
 Cleo Sol staat al een tijdje op mijn verlanglijstje. Het is overal uitverkocht, dus dat wordt zoeken.

1. Marianne Faithfull Boek  2. Charlotte Tilbury Lipstick  3. Bella Freud Mug  4. Vogue Living Nederland Abonnement  5. Celine Daoust Earring   6. Cleo Sol ‘Rose in the Dark’ Vinyl 

ONTDEK ALLE 'LETTERS FROM LUCY'
Als je er later bij bent gekomen, het niet in je spam kon vinden of nog geen tijd had om het te lezen, hier een link naar al mijn brieven.

COPYRIGHT 2023 Practically Perfect B.V.